دست سرچشمه و سرآغاز هرگونه خوبی و بدی است که از ما به دیگران می رسد.

مگر نه این است که با همین دست ها وقتی قلم به دست می گیریم

با آن می توانیم خوبی ها و بدی ها را برای دیگران و حتی خودمان رقم بزنیم،

 مگر نه این است که با همین دست ها می توان به یاری دیگران شتافت و یا با آنها بی رحمانه رفتار کرد.

دنیا به ما این فرصت را می دهد که آن را در دست بگیریم،

 اگر بتوانیم با دنیا بزرگ رفتار کنیم و دست هایمان را به اندازه ابعادش پهناور کنیم،

 بزرگ خواهیم شد ولی اگر در ابعادی کوچک دنیا را نظاره گر شویم،

 آن وقت نباید انتظار داشته باشیم که دنیا بزرگوارانه با ما رفتار کند.